ႏွစ္တရာသို႔ . .. တမ္းျခင္း

နံျပားတစ္ခ်ပ္

အသက္ထြက္သြားတာေတာင္ဗုိလ္ခ်ဳပ္၀ေအာင္စားႏိုင္ခဲ့ရဲ႕လား?

ႏွစ္တစ္ရာမွာ  . .

ငါတစ္ခါေတာ့ေတြးမိဦးမွ . . .။

ကဗ်ာေရးတယ္ဆိုတာ

စကားေတြလွေအာင္ခ်ေပးတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး

အေတြးေတြကိုျမင္ေအာင္ျပေပးတာ . . .။

အနတၱကိုသိမွ  . . အတၱရဲ႕ဆိုးက်ိဳးကိုသိမွာ

ဒီလိုေတြးမိလို႔လားမသိ

ဗုိလ္ခ်ဳပ္သူ႔အေမအတြက္ မ်က္သုတ္ပ၀ါတစ္ထည္သာ၀ယ္ေပးႏိုင္ခဲ့တယ္

ေၾသာ္  ..  ျမန္မာျပည္မွာအဆင္းရဲဆံုးဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုး  .. . ။

ဂဠဳန္ငေစာက

က်ည္သြင္းၿပီးလာပစ္တာမွလက္ထတားတဲ့သူ

ေၾသာ္  ..  သူက အာဇာနည္တစ္ေယာက္ကုိး .. ။

မရွိမဲ့ရွိမဲ့ၾကားထဲက

သားတစ္ေယာက္နဲ႔သမီးတစ္ေယာက္ကုိေတာ့

သန္းငါးဆယ္ေက်ာ္အတြက္ထားခဲ့ပါေသးတယ္ . .။

အသံုးမက်တဲ့အထီး

ႏြားသတ္ရံုနဲ႔ပဲတန္ေတာ့တယ္ . .။

၀န္ရုန္း . လွည္းတင္

ထမ္းပိုးျပင္လည္း ေျခလွမ္းျမဲ

ေၾသာ္  . သူကလည္း ႏြားလားဥႆဖမ်ိဳးကို . . .။

အင္း  .. စဥ္းစားမိတာေတြကေတာ့အမ်ားသား

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ေနာင္ႏွစ္တစ္ရာမွာ

ငါ့ရိုးေတာင္ေဆြးေနၿပီ . . ။

ေက်းဇူးပါတယ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္

ဂါရ၀တရား ရင္မွာထားလို႔

ႏွစ္တစ္ရာအတြက္ ကန္႔ေတာ့ပါရေစ  . .။

ေလးစားစြာျဖင့္

ဒိုးႀကီး