I teach . . .Thinking

ေတြးတက္ရင္ ေတြးလုိက္စမ္းပါ  . .
အႏွစ္ (၁၀၀) ဆိုေတာ့  ..
သယံဇာတေတြလည္း အသက္ထြက္ကုန္တာေပါ့ . . ။

မေငါ့နဲ႔  ..
ငါ့ကဗ်ာက တည့္ေျပာတာ . .။

ပိုလွ်ံလို႔ေရာင္းစားဘာျဖစ္လည္း
မပိုလွ်ံေတာ့လည္း ေတာင္းစားၾကတာေပါ့။

တင္ျပန္တဲ့အေကၽြး  ..
တရုတ္မစပ္လည္း   .တို႔ျပည္သူေတြစပ္ၾကတာေပါ့။

ေျပာင္သြားတဲ့ သစ္ပင္
သူတို႔မစိုက္လည္း  .. တို႔စိုက္ၾကတာေပါ့။

နားမလည္လို႔
ခုတ္ထစ္ၾကတာ  .. . ။

အသိတရားမဲ့လို႔
ေရာင္းစားပစ္ၾကတာ  .. .။

ဘာျဖစ္လည္း  ..
ဘာမွမျဖစ္ဘူး  .. .။

ဘာထူးလည္း  ..
ဘာမွမထူးဘူး  .. ။

ဘယ္သူေသေသ  ..
ငါ ေတ ႀကီးမာရင္ၿပီးေရာပဲမဟုတ္လား။

ေသခ်ာပါတယ္  ..
ေနာက္အႏွစ္ (၂၀၀)ဆိုရင္
ငေတႀကီးလည္းေသၿပီ  ..
ငါ့ကဗ်ာလည္း ေၾကြေလ . . . ၿပီ  .. ။

ေလးစားစြာျဖင့္
ဒိုးႀကီး