လူပီသျခင္း

လူပီသဖို႔အတြက္ ခင္ဗ်ားတို႔ အဘိဓာန္ေတြကိုလွန္ဖတ္မ

ေနနဲ႔။ အရမ္းရႈတ္သြားမယ္။ ပိဋကတ္ႀကီးကိုလည္းဖြင့္မ

ေနနဲ႔။ ပိုေဝးသြားလိမ့္မယ္။ ၾကာနီကန္ဆရာေတာ္ ေျပာ

တဲ့ တရားရွာတဲ့ ေတာဘုနး္ႀကီးတစ္ပါးလိုျဖစ္သြားမွစိုးလုိ႔

ပါ။

ဒီလုိဗ်။

ေတာဘုန္းႀကီးတစ္ပါးဟာ အသက္သိကၡာ ဝါရလာေတာ့

“ အင္း ”

“ ငါ ဒီအတုိင္းေနလို႔ေတာ့ မျဖစ္ေတာ့ဘူး ”

“ ကုဋီ မစင္ျပည့္တာပဲအဖတ္တင္မယ္”

 “ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီေန႔ေတာ့ ငါတရားရွာေတာ့မယ္”

အဲလိုဆံုးျဖတ္ၿပီး ေက်ာင္းကေန ေတာထဲကို တစ္ပါး

တည္း ထြက္သတဲ့။

ေတာတစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ လံုမေလးတစ္ေယာက္

က လက္ဖက္ခူးရင္း အခုလို သီခ်င္းဆိုေနတယ္။

“ ေတာင္ေတာ္ . . .ေတာင္ေတာ္သာယာ . .

ပန္းမ်ိဳးစံုလင္စြာ . .ပြင့္မာလာ ခုိင္ပန္းတစ္ပြင့္မွာ

ဆြတ္ျခင္ရွာသူလည္းမရွိပါ တစ္ကိုယ္ရည္ေတာ

သဘာဝမွာ လုပ္ကိုင္ကာ စားေသာက္ေနရ  . ..  ရွာ။”

အစရွိတဲ့ သီခ်င္းေလးဆိုေနရဲ႕။ ဒါကို ေတာဘုန္းႀကီးက

ၾကားၿပီးသကာလ .. .

“ ဒါ တရားပဲ ”

“ ဒါ ငါရွာတဲ့ တရားပဲ ”

လို႔မွတ္ယူၿပီး ေက်ာင္းျပန္ကာ အဲဒီသီခ်င္းကိုတရားလုပ္

ေဟာသတဲ့။

ဒါ့ေၾကာင့္ က်ဳပ္အထက္ကေျပာခဲ့တာဟာ ဒီသေဘာပဲ။

လူပီသဖို႔ လူဟာဘယ္သူလည္းလို႔ က်မ္းနက္ႀကီးေတြထဲ

ရွာရင္ ပိုေဝးသြားတက္တယ္။

ဟို ေတာဘုန္းႀကီး တရားရွာသလို ျဖစ္သြားမယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ မ်က္ေစ့တစ္ဆံုးကိုပဲၾကည့္။ အဲဒီမွာ

လူပီသေစမယ့္ အေၾကာင္းအျခင္းရာမ်ားစြာရွိတယ္။

လူမွန္ရင္ လူပီသတဲ့သူေတြဟာ အမွန္တရားအတြက္ . .

ေပးဆပ္ရဲ႕တဲ့ လုပ္ရပ္ရွိၾကတယ္ဗ်ာ။ ဒါကိုပဲ ေလာကက

သတၱိရွိသူလိုသမုတ္ၾကတယ္။ လူပီသသူလို႔ သမုတ္ၾက

တယ္ဗ်။

အမွန္တရားအတြက္ ထုတ္ေဖၚရင္ဆိုင္ေနတဲ့ယေန႔

ေခတ္ အာဏာရွင္ဆန္႔က်င္ေရးသမားမ်ားဟာတကယ့္

လူပီသတဲ့သူေတြေပါ့ဗ်ာ။ တကယ့္သူရဲေကာင္းေတြေပါ့။

သူတို႔ရဲ႕လူပီသမႈကို ဘယ္သူကမွာ ဘြဲ႕တံဆိပ္အျဖစ္

မေပးခဲ့ၾကဘူး။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ သတၱေလာကႀကီးတစ္

ခုလံုးက ထိုသူမ်ားကို လူပီသမႈဂုဏ္ထူးေဆာင္ဘြဲ႕တံ

ဆိပ္ကို ေပးအပ္လုိက္ၾကတယ္။

အာဏာရွင္ကို ဆန္႔က်င္ရင္ သူတို႔ေထာင္က်မယ္ ၊ေသ

မယ္ဆိုတာကို သိတယ္ဗ်။ မသိဘဲေနမလား။ သို႔ေသာ္

သိသိႀကီးနဲ႔ပဲ လူပီသစြာ အာဏာရွင္ကို ဆန္႔က်င့္ခဲ့ၾက

တယ္။

အဲဒါေၾကာင့္ပဲ သတၱေလာကႀကီးက သူတို႔ရဲ႕ႏွလံုးသား

ထဲကို တကယ့္လူပီသတဲ့စိတ္ဓာတ္ေတြ လုပ္ရပ္ေတြ

ေၾကာင့္ လူပီသေသာ အသဲႏွလံုးမ်ားကိုမွတ္တမ္းတင္

ေပးလုိက္ၾကတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ အဲဒီသူမွာ အာဏာရွင္အစြန္းေရာက္သမား

ေတြကို ဆန္႔က်င္ရဲတဲ့ ေသရဲတဲ့ သတၱိေတြရွိေနၾကျပန္

တယ္ဗ်။ ဒါကို သူရသတၱိလို႔ေခၚတယ္။ သူရသတၱိဘြဲ႕

တံဆိပ္ဆိုတာ ေလာကလူသားျခင္းေပးတာက အဂတိ

ေတြပါတယ္။ သမိုင္းမွတ္တမ္းလည္း ၾကာရွည္မခံဘူးဗ်။

သတၱေလာကႀကီးကေပးတဲ့ လူပီသမႈအစရွိတဲ့သူရဘြဲ႕

တံဆိပ္ေတြကေတာ့ ၾကာရွည္ခံတယ္။ ကမၻာတည္သေရြ႕

ေပါ့။

ခင္ဗ်ားတို႔ကို ျဖစ္စဥ္ျဖစ္ရပ္တစ္ခုနဲ႔ က်ဳပ္သက္ေသျပ

မယ္။ ဒီစာဖတ္ေနတဲ့သူေတြ အသက္ေလးဆယ္အရြယ္

အေျခခံပညာမူလတန္းေလာက္အထိ ပညာေရးသင္

ၾကားဖူးရင္ “ ဂယ္လီလီယို” ဆိုတာကို မွတ္မိေကာင္း

မွတ္မိလိမ့္မယ္။

သူဟာ အမွန္တရားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာႀကီးကို

ေျပာင္းျပန္လွန္ပစ္ခဲ့တဲ့သူေပါ့။

သူ႔ကို ခရစ္ယာန္ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြက မီးရိႈ႕သတ္တဲ့

အခါ မေသခင္မွာ  .. .

“ ငါ့ကို သတ္တဲ့ မင္းတို႔ဟာ ငါ့ေလာက္သတၱိမရွိၾကဘူး”

“ငါ့ကိုေသေအာင္သတ္လို႔ရေပမယ့္ ငါရွာေဖြခဲ့တဲ့”

“အမွန္တရားေတြကိုေတာ့ ေသေအာင္သတ္လို႔မရဘူး”

ဒီစကားကိုေျပာခဲ့တယ္။ ခင္ဗ် ားတို႔သိတဲ့ အိုင္ဆတ္နယူ

တန္ ISAAC NEWTON (164-172) ဆိုတဲ့သိပၸံပညာရွင္

ႀကီးဆိုတာ ဂယ္လီလီယိုရဲ႕ေနာက္မွေပၚတာေလ။ ဂယ္

လီလီယိုရဲ႕ အမွန္တရားေတြကိုအေျခၿပီးဆက္လက္က်ိဳး

စားေဖၚထုတ္ခဲ့တဲ့သူေပါ့။

ဒီေတာ့က လူသားေခၚသူယုတ္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးအခ်ိဳ႕

က ဂယ္လီလီယိုကို ကြက္မ်က္သုတ္သင္ခဲ့ေပမယ့္

သတၱေလာကႀကီးကေတာ့ ဂယ္လီလီယို လူသားဆန္တဲ့

ဘြဲ႕ သူရဲေကာင္းဘြဲ႕တံဆိပ္ကို ေပးလုိက္တယ္မဟုတ္

လား။

ဒါ့ေၾကာင့္ ဂယ္လီလီယိုရွာေဖြခဲ့တဲ့ အမွန္တရားယံုၾကည္

ခ်က္ဟာ အခုတိုင္မေသခဲ့ေသးဘူး။ တကယ့္သူရဘြဲ႕ေပါ့

လူသားေတြကေပးတာမဟုတ္ဘူးေနာ္သတၱေလာကႀကီး

ကေပးလိုက္တာပါ။

လူသားေတြက ေပးတဲ့ဘြဲ႕တံဆိပ္ေတြက အဂတိေတြ

ပါတယ္။ ေလာကႀကီးကေပးလိုက္တဲ့ ဘြဲ႕တံဆိပ္က

တကယ့္ကို သန္႔စင္တယ္ မြန္ျမတ္တယ္။

ဒါေလာက္သိထားရင္ပင္ လူပီသေနပါၿပီ။

ကၽြန္ေတာ္ လူပီသမႈ ဓမၼအလငး္ကိုေဝငွခြင့္ရတာ လူ

ပီသစြာနဲ႔ပဲ ဝမ္းသာမိပါတယ္။

ဒိုးႀကီး