ေနသည္လည္း အျပန္ ၊ တိမ္သည္လည္းအျပန္
၊ ကၽြန္ေတာ္သည္လည္းအျပန္၊
အားလံုးအတြက္ အျပန္ခရီးဟာ နီးသထက္နီးလာၿပီ . .။
အခုမွ ေကာင္းကင္သို႔ သတိထားမိသည္ တိမ္ေျခရာတို႔
တစ္ေရြ႕ျခင္းေရြ႕ ၊
ငွက္တို႔လည္း ဒီအခ်ိန္အိပ္တန္းဆီသို႔
..
တိမ္တို႔အိမ္သို႔ျပန္ခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္လည္း
အိမ္သို႔ျပန္လာရာလမ္းေပၚမွာပါပဲ
ထိုေနရာေလးက ေက်ာက္ပန္းေတာင္းၿမိဳ႕နဲ႔
မိတၳိလာႏွစ္ခုရဲ႕အၾကားကပါ။
တိမ္အျပန္ကိုၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္လည္း
အိမ္ကိုျပန္ရဦးမယ္မဟုတ္ပါလား။
ကၽြန္ေတာ္တည္းဟူေသာ သတၱေလာကႀကီးတစ္ခုလံုးသည္
တစ္ညေနမွ
တစ္နံက္ခင္းသို႔ ကူးသန္းရင္း တိမ္တို႔အိမ္ျပန္သကဲ့သို႔ႏွယ္ .. ။
ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္းကင္ကိုေသခ်ာသတိထားမိတာက
တိမ္ေတြေျခရာဟာ
ငွက္ေလးတစ္ေကာင္အိပ္တန္းျပန္ေနတဲ့သ႑ာန္လုိပါပဲ။
ယင္းစကၠန္႔ပိုင္းေလးကို အမိအရဓာတ္ပံုရိုက္ရင္း
တိမ္ေတြရဲ႕တီးတိုးရြတ္ဆိုသံကို
ၾကားလုိက္ရပါတယ္ ။
“ ဘဝဟူသည္ ခဏေလး ”
“ ထိုအခိုက္ အတၱမာနမ်ားကို လႊတ္ခ်ၾက”
“ ကိုယ္မပိုင္တဲ့ ျပည္သူပိုင္ေတြကို ေရာင္းမစားနဲ႔
”
“ သံယံဇာတကနဲ႔လည္းလိုက္တဲ့ေဒၚလာေငြဟာ
စကၠဴအစစ္ေတြဆိုတာမင္းနားလည္ပါ”
“ အာဏာရွင္ ခရိုနီဆိုတာ အဖိုးမတန္တဲ့ စကၠဴေတြကို
အဖိုးတန္တဲ့သယံဇာတနဲ႔လည္း
ေနတဲ့ ေကာင္ေတြပါပဲ”
“ လယ္လုပ္ရင္း ထမင္းငတ္တာ ျမန္မာျပည္အာဏာရွင္စနစ္”
“ ေဖာင္စီးရင္း ေရလမ္းေပ်ာက္တာ ျမန္မာျပည္အာဏာရွင္စနစ္”
“ ေတာင္ေတြကို ေျမမႈန္ဘဝေျပာင္းသြားတာ ျမန္မာျပည္အာဏာရွင္စနစ္”
“ ဘိုးဖြားပိုင္ေျမမွ တပ္ပိုင္ေျမသို႔ကူးေျပာင္းသြားတာျမန္မာျပည္အာဏာရွင္စနစ္”
“ သစ္ေတာႏွင့္သစ္ပင္ ခ်စ္ခင္တဲ့လူမ်ိဳးဘဝမွတရုတ္ျပည္သို႔
ကားေပၚတင္ေခၚသြားခံလုိက္ရတာ ျမန္မာျပည္အာဏာရွင္စနစ္”
ေၾသာ္ .. .
တိမ္အျပန္ . ..
တိမ္အျပန္ .. .
တိမ္အျပန္ .. .
သူ႔ကဗ်ာက တကယ့္ ကဗ်ာအစစ္ပါလားေနာ္ . . ။
သေဗၺသတၱာ မရဏႏၱိ
ဒိုးႀကီး (ဝိဘဇၨ)
No comments:
Post a Comment