Help our family .
Help our Myanmar country .
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ကၽြန္ေတာ္ ကင္မရာသင္တန္းတက္ေတာ့ ဆရာျဖစ္သူမင္းေဇယ်က
အခုေမးတယ္။
“ ဘာေၾကာင့္ ကင္မရာဝါသနာပါရတာလည္း”
သင္တန္းသား အေယာက္သံုးဆယ္ေလာက္ေလာက္ရွိမယ္ထင္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္အခုလို ျပန္ေျဖလုိက္ပါတယ္
“ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ယဥ္ေက်းမႈေတြကိုထိမ္းသိမ္းထားခ်င္လို႔ပါ”
“ ေခတ္အဆက္ဆက္ အာဏာရွင္ေတြ ဖ်က္ဆီးျခင္းခံလိုက္ရတဲ့
ျမန္မာႏိုင္ငံႀကီးကို သိမ္းထားခ်င္လို႔ပါ ”
စသည္ျဖင့္ စသည္ျဖင့္ယင္းကဲ့သို႔ေသာအဓိပၸါယ္နိႆယကိုမွီး၍ေျဖဆိုခဲ့ဖူး
ပါတယ္။
ဟုတ္ကဲ့ . .. ကၽြန္ေတာ္ မမီွႏိုင္ေတာ့တဲ့ သစ္သီးတစ္လံုးကို မရႏိုင္
ဘူးဆိုရင္ေတာင္ကၽြန္ေတာ္ က်ိဳးစားခ်င္ပါေသးတယ္။
ဒီလိုစိတ္နဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ ဘဝဒုကၡိတကို
အခုလိုမွတ္တမ္းတင္ ငိုျပလိုက္ရတာပါ။
တကယ္ေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္ Help our family . ဆိုတဲ့စကား
လံုးကို တမင္ဖန္တီးလို္က္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ဓာတ္ပံုထဲက ကေလး
ငယ္ေလးရဲ႕ဘဝကို တစ္ထပ္တည္းက်ေအာင္ စိတ္သက္မိရာကေန . .
“Help our family .”
“Help our Myanmar country .”
လို႔ ရင္ထဲက ထြက္က်လာခဲ့တာပါ။
ကၽြန္ေတာ္ ထိုစကားလံုးကို အႀကိ္မ္ရာထပ္ထပ္ တီးတိုးေရရြတ္ေန
မိပါတယ္။
“ ေျပာ ၾကည့္တာေပါ့ေလ . . ကၽြန္ေတာ့ ရင္ထဲေပါ့သြားမလားလို႔ . .ပါ။”
မည္သူမဆို ကၽြန္ေတာ့လိုပဲ လြတ္လပ္စြာ ခံစားႏိုင္ပါေစ . .
သေဗၺ သတၱာ မရဏႏၱိ
ဒိုးႀကီး (ဝိဘဇၨဝါဒီ)
No comments:
Post a Comment