ဘာေျပာတယ္ . .
ငါ့ကို အျပာေကာင္ . . ဟုတ္လား။
ေနစမ္းပါဦး
အဲဒီအေရာင္ေတြက နင့္ပါးစပ္ထဲဘယ္လို၀င္လာတာလည္း။
ငါမယုတ္မာခဲ့ဘူးေနာ္
ငါ ခ်စ္ခဲ့တာ။
ငါမမိုက္ရိုင္းခဲ့ဘူးေနာ္
ငါ ယဥ္ေက်းခဲ့တာ။
အရင္တုန္းက ငံုထားခဲ့တဲ့ငါကို
အခုေတာ့ ေထြးထုတ္လုိက္မယ္ေပါ့။
အရင္တုန္းက ထိုင္ထခဲ့တဲ့ငါ့ကို
အခုေတာ့ ေစာင့္ကန္ေတာ့မယ္ေပါ့။
တေျဖးေျဖးလုပ္ပါ။
တေျဖးေျဖမုန္းပါ။
တေျဖးေျဖးခြဲခြာခြင့္ျပဳပါ။
အထစ္အေငါ့ေတြဟာ ေနရာတိုင္းမေကာင္းေပမယ့္
တစ္ေနရာစာမွာေတာ့ မိန္ရည္ရွက္ရည္ပဲ။
ရတယ္ .. ရတယ္ . ..
မင္းဆက္မေလွ်ာက္တဲ့ လမ္းမွာ
ငါပံုမွန္သြားေနဦးမွာပဲ။
ဆင္းသြားေလ . .
ငါဘ၀ကုတင္က ဒန္းေလာ့မွမပါတာကိုး။
ခါးတာတာ အခုမွမင္းသိသလား
ဒူးနာတာအခုမွမင္းသိသလား
ကနဦးကတည္းက တို႔ကေျမတလင္းေပၚမွာေလ။
အိပ္ယာခန္းနားဆိုတာ ဂုဏ္ျဒပ္ရဲ႕သတ္ပံုေတြပါ .. ဟာ။
ငါ့ကို ၀ိဘတ္ေတြ ကံကတၱာပုဒ္ေတြလာမျပနဲ႔။
သက္ေတာင့္သက္သာမရွိတဲ့ မဂၤလာဦးညမွာ
ကင္းေစာင့္ခိုင္းတဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြဟာ
ဟိုးတုန္းက ျပဇာတ္ေတြပါ .. ဟာ။
ဒီေန႔ေခတ္မွာ . . . .
လုပ္အားေပးလိုက္စရာမလိုဘူး။
ဒီေန႔ေခတ္မွာ . . .
ဧည့္စရင္းတုိင္ရင္ပိုက္ဆံမေပးရေတာ့ဘူး။
ဒီေန႔ေခတ္မွာ . . .
ရဲစခန္းေထာက္ခံစာကေစ်းသက္သာသြားၿပီ။
ဒါကို .. ဒါေတာင္
နင္က ပါးရိုက္ဖို႔စဥ္းစားေနေသးတယ္။
ရတယ္ . . . ရတယ္
နင္ဆင္းသြားတဲ့ ငါ့ကုတင္ဟာ
ေနာက္တစ္ေန႔စာမွာေတာ့ ေနရာလပ္မရွိပါဘူး။
သြားမယ္ .. သြားမယ္
အနီေရာင္အသစ္စက္စက္စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုဖတ္၀ယ္လုိက္မယ္။
~⊱•❈❀ღ✿⊰❂⊱✿ღ❀❈•⊰~ ~⊱•❈❀ღ✿⊰❂⊱✿ღ❀❈•⊰~
အားလံုးမဂၤလာပါဒိုးႀကီး
No comments:
Post a Comment