အရက္ခြက္လွန္ႏွင့္ဘ၀ရက္က်န္

̏ အရက္မရွိ ခြက္ကပ္နဲ႔မူး˝ အရက္သမားမ်ားစကားေလးေပါ့။
ပုလင္းကလည္း လဲေမွာက္ေနၿပီ။ မတ္မတ္ထိုင္ေနတဲ့ ခြက္က
ေလးထဲ အာသာဆႏၵနဲ႔ ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူေမွ်ာ္လင့္ထားသ
လို ခြက္ထဲမွာ အရက္စီးေၾကာင္းေလးမွ်မွ် က်န္ေနေသးတယ္။
ဒါနဲ႔ ခြက္ကေလးကိုကိုင္ၿပီး ေမာ့လိုက္တယ္။
သူလိုခ်င္တဲ့အရသာေတာ့ မရွိေတာ့ဘူးေလ။ ခြက္ထဲမွာ အရက္
နံ႕သင္းသင္းေလးေတာ့က်န္ေနေသးတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ အဲဒီအခြက္ကပ္
အနံ႕နဲ႔မူးရေတာ့တာေပါ့  . . ။
ကဲ  ..  တို႔မ်ားရဲ႕ဘ၀လက္က်န္ကိုလည္း ရႈ႕ၾကည့္ပါဦး။ (၇၅)ႏွစ္
တာေသာ သက္တမ္းဆီမွာ ဘ၀လက္က်န္က ဘယ္ေလာက္ရွိပါ
ေသးသလည္း။
ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ရာ၊လူမ်ိဳး၊ႏိုင္ငံေတြ ခဏေဘးဖယ္ထားၾကည့္ပါ။
ဘ၀လက္က်န္ကိုပဲ တြက္ဆမိေတာ့ . ..
ထိပ့္လန္႔ဖြယ္ရာမ်ားသာတည္း  . .. ။
ကိုယ္သံုးျဖဳန္းခဲ့ေသာ သက္တမ္းအေလွ်ာက္ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရ
ေတာ့မည့္ ဘ၀ရက္က်န္ . . .။
ကိုယ္စိတ္တိုင္းက်သံုးျဖဳန္းခဲ့ၿပီးေသာ ဘ၀ရက္မ်ားအေပၚအလိုမက်
မႈမ်ား ေက်နပ္မႈမ်ား စတာေတြကို ေမ့သာထားလိုက္ေတာ့။ အခု
ေရာက္ဆဲမွာ ကိုယ္ဆက္လက္သံုးစြဲပိုင္ခြင့္ရွိေသာ  . . . . .
ဘ၀ရက္က်န္မွာဘာေတြလုပ္မွာလည္း  . .?
မတရားမႈေတြလား ?  တရားမႈေတြလား ?
အမ်ားအက်ိဳးလား ?  ကိုယ့္အက်ိဳးလား ?
ဒါကိုေတြးသင့္ပါၿပီ။
ကိုယ္ကိုးကြယ္တဲ့ဘာသာ၊လူမ်ိဳးေတြကိုေမ့ထားလုိက္ပါေတာ့။
ဘုရားစြဲ၊ႏိုင္ငံစြဲ၊လူမ်ိဳးစြဲဆိုတာ ဥပါဒါန္ခႏၶာထဲကမလြတ္တဲ့ယံု
ၾကည္ခ်က္ေတြပါပဲ။ ဒါေတြဟာ တကယ့္အေရးမပါတဲ့ စကား
လံုးေတြပါပဲ။
တကယ့္အေရးပါတာကေတာ့ လက္က်န္ဘ၀ေန႕ရက္မ်ားသာ
တည္း။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ရာေတြကို
ခဏေမ့ထားသင့္သလို ၊ ငါက ဘာလူမ်ိဳး၊ သူက ဘာလူမ်ိဳးစတဲ့
̏သမုတိ˝စကားရပ္ေတြကိုလည္းအသံုးသင့္ေတာ့ၿပီ။
အထက္ကကၽြန္ေတာ္ေမးခဲ့ေသာ  . .
ဘ၀ရက္က်န္မွာဘာေတြလုပ္မွာလည္း  . .?
မတရားမႈေတြလား ?  တရားမႈေတြလား ?
အမ်ားအက်ိဳးလား ?  ကိုယ့္အက်ိဳးလား ?
ဆိုေသာ ေမးခြန္းမ်ားသည္သာ ပဓာနက်သည္မဟုတ္ပါ
ေလာ။
ဘုရားဟူသည္ ေကာင္းတာလုပ္တာမွန္သမွ်သေဘာက်မည္သာ၊
မေကာင္းတာလုပ္တာမွန္သမွ် မႏွစ္လိုသည္သာ။ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရား
အေရးထက္ ေကာင္းတာလုပ္ဖို႔သည္သာ ပဓာနျဖစ္သည္။
ဘုရားကို ဦးေခါင္းတင္၊ သကၤန္းကိုအေရျခံဳေနကာမွ်ျဖင့္ ဘုရားတုိင္း
ႀကိဳက္မည္မဟုတ္ေပ။
ထို႔သည္ကို  .. .
̏ ကိေလေသ ဘိႏၵတီတိ ဘိကၡဳ။ ˝
ကိေလသာတုိ႔ကို ဖ်က္ဆီးတက္ေသာေၾကာင့္ ဘိကၡဳမည္၏။
̏ ဆိႏၷဘိႏၷပဋဓေရာတိပ ဘိကၡဳ၊ဘိကၡနသီေလာတိပိ ဘိကၡဳ။ ˝
ေပါက္ျပဲတက္ေသာအ၀တ္ပုဆိုးတို႔ကို ၀တ္ဆင္ျခင္းေၾကာင့္
ဘိကၡဳ٫ေတာင္းရမ္းစားေသာက္ျခင္းေၾကာင့္ ဘိကၡဳမည္၏။
̏ သံသာေရ ဘယံ ဣကၡတိ٫ဣကၡနသီေလာတိ ၀ါ ဘိကၡဳ။˝
သံသရာေဘးကုိ ရႈ႕ဆင္ျခင္၏٫ အက်င့္သီလကို ရႈ႕ဆင္ျခင္
ေသာေၾကာင့္ ဘိကၡဳ မည္၏။
ဘိကၡဳဆိုေသာ ပါဠိစကားသည္ ဤမွ်ေလာက္အနက္အသြားရွိ၏
ယင္းေၾကာင့္ အ၀တ္သကၤန္းသည္ပဓာနက်သည္မမည္။ ပရမတၳ
သစၥာျဖစ္ေသာ အက်င့္သီလသည္သာ ပဓာနက်သည္။
သုိ႔ျဖစ္ပါ၍  . . ဘ၀လက္က်န္တြင္ သမုတိသစၥာရပ္မ်ားကို လွန္
ေလွာခ်န္ထားခဲ့ၿပီးသကာလ ပရမတၳသစၥာရပ္မ်ားကိုသာ ငဲ့ရႈ႕ဆင္
ျခင္အားထုတ္ရမည္ျဖစ္သည္။
ဘာအ၀တ္ ၊ ဘာလူမ်ိဳး၊ ဘာဘာသာပဲကိုးကြယ္ကိုးကြယ္  . .
ေစတီပုထိုးသိမ္ေက်ာင္းရဟန္းသံဃာျပည္သူလူထုတို႔အား ဆင္းရဲ
ေၾကာင္းျဖစ္ေသာအလုပ္မ်ားကို လုပ္ေဆာင္ျခင္းႏွင့္ မလုပ္ေဆာင္
ျခင္းသည္သာပဓာနျဖစ္သည္။
မည္သူပင္ျဖစ္ပါေစ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ရာကိုဖ်က္ဆီး၏ ယင္းသို႔
ေသာသူသည္ ေလာကကုိဖ်က္ဆီးေသာသူသာျဖစ္သည္။ ယင္း၏
ျပဳမူလုပ္ေဆာင္မႈသည္ ေကာင္းမႈဟူ၍ သမုတ္ရန္မသင့္ေလွ်ာ္ေပ။
နိဂံုးခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆိုေသာ္  . .
လူသားသည္ မိမိေနရမည့္သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ေလာကေကာင္း
က်ိဳး မိမိေကာင္းက်ိဳးမ်ားႏွစ္မ်ိဳးကိုသာလွ်င္ ျပဳလုပ္အားထုတ္သင့္
သည္ဟု ၁၃၇၇-ခုႏွစ္၊တန္ခူးလဆန္း-၃-ရက္။ 2015.4.19 ရက္ေန႔
တြင္ ေတြးေတာဆင္ျခင္ေရးသားလိုက္ျခင္းသာျဖစ္သည္။
ကိုးကား . .
တိပိဋက ပါဠိ-ျမန္မာ အဘိဓာန္ အတြဲ-၁၅ ၊ ႏွာ ၆၉၅

ေကာငး္မႈကို မိမိအား ပါဠိဘာသာကို ေရွးဦးစြာသင္ၾကားျပသ
ေပးခဲ့ေသာ ဖခင္ႀကီး ဦးလွစံအား ေ၀ငွမိပါသည္။
သေဗၺ သတၱာ မရဏႏၱိ
ဒိုးႀကီး