ဤ ဓမၼလငး္ကုသိုလ္ကို မိတ္ေဆြတို႔အား ေ၀ငွပါသည္။
Share သူ Like ၍ မွ်ယူႏိုင္ပါေစ . . .
~⊱•❈❀ღ✿⊰❂⊱✿ღ❀❈•⊰~ ~⊱•❈❀ღ✿⊰❂⊱✿ღ❀❈•⊰~
၀ိပါက၀ဋ္ေကၽြးဟူသည္ ေၾကာက္စရာေကာင္းလွပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ေရွး လူႀကီးသူမမ်ားက (ငရဲမွအပ ၀ဋ္မွာအျမဲ)
ဟုတင္စားၾကပါသည္။ ပိဋကတ္ကို သံုးသပ္ၾကည့္ေသာ
အခါမွာလည္း ၀ဋ္ဟူသည္ ေနာက္ဆံုး ပရိနိဗၺာန္စံသည့္
တိုင္ေအာင္ ဆိုးက်ိဳးကိုေပးေတာ့သည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ျပည္သူကို
အတိဒုကၡေရာက္ ေအာင္လုပ္ေသာသူတို႔သည္ ဘ၀သံသရာ
အဆံုးတိုင္ ထိုတန္ျပန္ေသာအတိဒုကၡ အသြယ္သြယ္ကို ခံစား
ရေပေတာ့မည္။ ျပည္သူကိုဒုကၡေရာက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ ေသ ာသူ
တို႔အတြက္ ကုစားေသာနည္းစနစ္တစ္ခုရွီပါသည္။ ဒီဘ၀ဒီခႏၶာျဖင့္
နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္မွသာရမည္။
ဗုဒၶပိဋကတ္တြင္ လူသတ္သမားႀကီး အဟိ ံသကသည္ လူေထာင္
ေက်ာ္သတ္ခဲ့သည္။ ဗုဒၶျမတ္စြာႏွင့္ေတြ႕ဆံုေသာအခါ အသိတရား
ရ၍ ဘိကၡဳျဖစ္ခဲ့သည္။ ရဟႏၱာျဖစ္ခဲ့သည္။ ယင္းျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ
အကုသိုလ္တို႔သည္ အရဟတၱမဂ္ေၾကာင့္ခ်ဳပ္ၿငိမ္းခဲ့ရေလသည္။
ထို႔အဂၤုလိမာလအေထရ္၏ျဖစ္စဥ္သည္ အကုသိုလ္သမားတို႔၏
ထြက္ရပ္လမ္းတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္ဟု ေကာက္ခ်က္ခ်မိသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ရဟန္းရွင္လူျပည္သူတို႔အား ေဘးဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳးကပ္
ေရာက္ေအာင္ဖန္တီးၾကေသာ သူတို႔သည္ မ်က္ေမွာက္ဘ၀တြင္
အရဟတၱမဂ္သို႔ ဆိုက္ေရာက္ႏိုင္စြမ္းမရွိပါက သန္းေပါင္းမ်ာစြား
ေသာ သူတို႔အား လြန္က်ဴးမိေသာ အျပစ္တို႔သည္ ခံရမည္မွာ
မည္သို႔မွ်သက္သာဖြယ္ရာ ရွိႏုိင္ပါအံ့နည္း။
သေဗၺ သတၱာ မရဏႏၱိ
ဒုိးႀကီး
No comments:
Post a Comment